Tarcica – asortyment drzewny powstały w wyniku przetarcia drewna okrągłego w sposób indywidualny bądź grupowy (decyduje liczba równocześnie pracujących pił) na pilarkach: ramowych (trakach), taśmowych bądź tarczowych. Ze względu na stopień obróbki tarcice dzielą się na:
- tarcicę nieobrzynaną – o obrobionych dwóch powierzchniach równoległych, krawędzie boczne są obłe (bez obróbki); otrzymywana jest przez przetarcie jednokrotne na trakach (piłach tartacznych),
- tarcicę obrzynaną – o obrobionych czterech płaszczyznach i krawędziach czoła.
Podział w Polsce
Według Polskich Norm, w zależności od wymiarów otrzymanych elementów, tarcice dzielą się na następujące sortymenty:
- deski – elementy o grubości 19–45 i szerokości 75–250 mm,
- bale – elementy o grubości 50–100 i szerokości 100–250 mm,
- listwy – elementy o przekroju poprzecznym od 12/24 do 29/70 mm,
- łaty – elementy o przekroju poprzecznym od 38/63 do 75/140 mm,
- krawędziaki – elementy o przekroju od 100/100 do 175/175 mm,
- belki – elementy o przekroju od 200/200 do 275/275 mm.
Powyższe wymiary dotyczą gatunków iglastych. Wymiary gatunków liściastych są zbliżone.